Θέλοντας νὰ μᾶς διδάξει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος τὸν μῦθο «τοῦ ἱέρακος καὶ τῆς ἀηδόνος» που αφορά “Τὸ δίκαιο τοῦ ἰσχυροτέρου” … «Εἶπε τὸ γεράκι στὸ μικρὸ ἀηδόνι, ἀφ΄ οὗ τὸ ἅρπαξε μὲ τὰ γαμψά του νύχια καὶ τὸ ἀνέβαζε ψηλὰ στὰ σύννεφα, καθὼς ἐκεῖνο οἰκτρὰ θρηνοῦσε: Γιατὶ κλαῖς; Τώρα πιὰ σὲ κρατάει ἕνας πολὺ δυνατότερος ἀπὸ ἐσένα. Ἐσὺ λοιπόν, τί κι ἂν κελαηδεῖς γλυκά, θὰ πηγαίνεις ἐκεῖ ποὺ θὰ σὲ ὁδηγῶ ἐγώ. Κι ἂν θέλω, θὰ σὲ κάνω δεῖπνο μου. Κι ἂν δὲν θέλω, θὰ σὲ ἀφήσω. Γιατὶ εἶναι ἀνόητος ὅποιος θέλει νὰ τὰ βάζει μὲ τοὺς πιὸ δυνατούς. Καὶ δὲν κερδίζει, ἀλλὰ καὶ περισσότερους πόνους προκαλεῖ στὸν ἑαυτό του.»…» αὐτὰ καὶ πολλὰ ἄλλα σὲ ἕνα πακέτο 15 μαθημάτων. θέλοντας νὰ μᾶς διδάξει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος εἶπε τὸν μῦθο «τοῦ ἱέρακος καὶ τῆς ἀηδόνος». «Εἶπε τὸ γεράκι στὸ μικρὸ ἀηδόνι, ἀφ΄ οὗ τὸ ἅρπαξε μὲ τὰ γαμψά του νύχια καὶ τὸ ἀνέβαζε ψηλὰ στὰ σύννεφα, καθὼς ἐκεῖνο οἰκτρὰ θρηνοῦσε: