Η κουκουβάγια της Αθηνάς φοβάται να πετάξει
Ήταν ένα φθινοπωριάτικο πρωινό στον Όλυμπο κι όλα έμοιαζαν γαλήνια. Το μόνο που τάραζε τούτη τη γαλήνη , ήτανε ένα κλάμα : «Κουκουβά, κουκουβά, αχ, ο Άρης σίγουρα θα με βρει και τότε θα έρθει το τέλος μου!»
Αυτά τα γεμάτα ανησυχία λόγια τα έλεγε η Σοφία Εξυπνούλα , η κουκουβάγια της Θεάς Αθηνάς. Κάτι μάλλον την είχε προβληματίσει πολύ.
-Έι ,φίλη, θέλω να κοιμηθώ! Σταμάτα να φωνάζεις . Αλλιώς ποιος ακούει τον Δία. Της φώναξε ο Ερμής.
Ο Λίκης, το έξυπνο σκουλίκι , ο καλύτερος φίλος της Σοφίας , πήγε αμέσως κοντά της, για να δει τι είχε πάθει η φίλη του .
-Καλημέρα Σοφία . Τι έχεις; Ρώτησε με ενδιαφέρον ο Λίκης.
-Να…Χθες το βράδυ μου είπε ο Άρ, ο Αρ, ο Άρης ότι θα με φάει! Κι αυτό με τρόμαξε τόσο πολύ, που από εκείνη τη στιγμή, δεν έχω καταφέρει να ξαναπετάξω. Απάντησε σιγανά η Σοφία.
-Ω Αφροδίτη, ω ωραία Αφροδίτη. Θα του δείξω εγώ του Άρη. Θέλεις να με παντρευτείς ωραία Αφροδίτη;
Ξεκίνησε ξαφνικά να μιλάει μόνος του ο Λίκης, χωρίς να δίνει πια καμιά σημασία στο πρόβλημα της Σοφίας.
-Νομίζω πως κάποιος είναι ερωτευμένος με την Αφροδίτη! Αλλά και πάλι Λίκη, είσαι στα καλά σου; Το ξέρουν όλοι πως η Αφροδίτη αγαπάει μόνο τον απαίσιο Άρη. Πάει και τελείωσε. Ασχολήσου επιτέλους με το δικό μου πρόβλημα, το πως δηλαδή θα γλιτώσω από τον Άρη και θα μπορέσω να βρω το θάρρος να ξαναπετάξω κι άσε τα υπόλοιπα.
Εκνευρίστηκε η Σοφία.
-Εντάξει λοιπόν! Θα ξεχάσω την Αφροδίτη. Κι έχω και μια εξαιρετική ιδέα. Γιατί δεν πάμε στον Δία να μας βοηθήσει; Σίγουρα θα ξέρει κάτι παραπάνω αυτός.
-Ωραία ιδέαΛίκη. Πάμε!
Οι δυο φίλοι παρουσιάστηκαν μπροστά στον Δία κι εκείνος τους είπε, πως η Σοφία θα έπρεπε να γίνει Ολυμπιονίκης, θα έπρεπε να πιεί λίγο γάλα από το στήθος της Ήραςώστε να γίνει ατρόμητη και ανίκητη και μετά, θα έπρεπε να δώσει το χρυσό μετάλλιο που θα κέρδιζε στον Ήφαιστο.
-Σοφία, κατάλαβες τι μας είπε ο Δίας;
Ρώτησε ενθουσιασμένος ο Λίκης τη φίλη του, με το που επέστρεψαν στο σπίτι τους στο Παραμυθοδάσος.
-Τι; Ρώτησε αδιάφορα η Σοφία.
-Πως θα ζήσουμε μια τρομερή περιπέτεια . Απάντησε μες την καλή χαρά ο Λίκης.
-Α! Εμένα δεν μου αρέσουν καθόλου οι περιπέτειες. Τις έχω δει σε θρίλερ.
-Έλα τώρα Σοφία. Μπορείς να τα καταφέρεις. Σκέφτομαι αρχικά να σε γράψω στο στίβο του Παλληνιακούώστε να προπονηθείς καλά.
Της είπε πειστικά ο Λίκης κι αυτό έδωσε στα αλήθεια αρκετό θάρρος στην κουκουβάγια.
-Εντάξει Λίκη, θα το κάνω! Του είπε αποφασιστικά .
-Έτσι σε θέλω φίλη μου. Φώναξε γεμάτος περηφάνεια ο Λίκης.
Αργότερα, προς το απογευματάκι,ο Άρης ο Θεός του πολέμου , καθόταν στο τεράστιο, έρημο και σκοτεινό σαλόνι του.
-Πως θα αφανίσω αυτό το ανόητο πουλερικό καλή μου; Ρώτησε ο Άρης τη γυναίκα του την Αφροδίτη.
-Μπορείς καλέ μου , όταν πιάσεις την κουκουβάγια να τη δώσεις σε μένα, ώστε να γίνω πιο σοφή από την Θεά Αθηνά αλλά να μου δώσεις και το σκουλικάκι για να το παντρευτώ;Εεεε εννοώ για να το λιώσω; Σε παρακαλώ, τα θέλω και τα δύο για μένα. Αλλιώς δεν θα σ αγαπάω πια.
Παρακάλεσε η Αφροδίτη τον Άρη καθώς του έφερνε το τσάι του.
Ο Άρης, ήπιε μια γουλιά από το τσάι και σκέφτηκε τα παρακαλετά της γυναίκας του . Στην αρχή δίστασε λίγο. Όμως ποτέ δεν της χάλαγε χατίρι. Αποφάσισε λοιπόν να της κάνει τη χάρη . Άλλωστε, ήταν και μια καλή ευκαιρία, να ξεφορτωθεί και την κουκουβάγια και το σκουλικάκι.
-Καλή μου μην ανησυχείς. Θα τους κανονίσω και τους δυο.
Στο μεταξύ, την επόμενη κιόλας μέρα, ο Λίκης έγραψε τη Σοφία στο στίβο. Κι ενώ εκείνη ήθελε να φύγει , δεν το τολμούσε. Καλύτερα στο κάτω κάτω να κάνεις κάτι που δεν σου αρέσει, παρά να αφανιστείς! Ο προπονητής μάλωνε συνέχεια την Σοφία γιατί όταν αυτοί έκαναν ασκήσεις εκείνη διάβαζε κάποιο βιβλίο ή μιλούσε με τα άλλα παιδιά, με αποτέλεσμα, ο προπονητής να τηλεφωνεί κάθε φορά στον Λίκηκαι να παραπονιέται.
Ο Λίκης έπαιρνε τότε, κάτι ξυλοπόδαρα, φορούσε ένα φαρδύ γκρι παλτό και ένα καφέ μουστάκι και με αυτόν τον τρόπο ξεγελούσε τους πάντες. Όλοι νόμιζαν πως ήταν ο κηδεμόνας της Σοφίας . Την έπαιρνε από το χέρι και της έλεγε με βαριά φωνή:
-Αν το ξανακάνεις αυτό Σοφία, θα σου κόψω τον στίβο.
Δυο εβδομάδες μετά η Σοφία σταμάτησε τις προπονήσεις. Ο Δίας το έμαθε και θύμωσε πάρα πολύ. Αλλά και οι υπόλοιποι Θεοί και οι Τιτάνες ξησηκώθηκαν εναντίον της, εκτός από την Αθηνά και την Άρτεμη. Μόνο αυτές ήταν στο πλευρό της . Κανείς άλλος.
Ο Δίας έδωσε το σύνθημα να γίνει πόλεμος , οι Θεές πολεμούσαν όσο πιο καλά μπορούσαν, μα δεν τα κατάφερναν.
-Είναι πολύ δυνατοί όλοι οι υπόλοιποι. Είπε εξαντλημένη από την κούραση η Αθηνά.
-Έχεις δίκιο συμφώνησε η Άρτεμης . Δεν θα καταφέρουμε τίποτα.Εγώ φεύγω. Bye.
-Κι εγώ φεύγω, είπε η Αθηνά. Καλή τύχη, Σοφία.
Για πρώτη φορά σε αυτήν την περιπέτεια, η Σοφία ένιωσε τόσο μεγάλη απογοήτευση .
Ξαφνικά όμως ο Λίκης,που πάντα βρίσκει έξυπνες λύσεις για όλα φώναξε δυνατά ώστε να ακουστεί :
-Αγαπητοί Θεοί και Τιτάνες ,αυτός ο απαίσιος ο Άρης έχει κάνει την κουκουβάγια της σοφότερης Θεάς να φοβηθεί τόσο πολύ, ώστε να σταματήσει να πετάει. Επίσης, σας έχει κάνει όλους κακούς και άπληστους. Τι θα γίνει; Θα μείνουμε εδώ να πολεμάμε και θα τον αφήσουμε να ξεφύγει;
-Όχιιιι. Απάντησαν όλοι με μια φωνή και σταμάτησαν αμέσως τη μάχη.
Η Σοφία, χαρούμενη και ενθουσιασμένη, ένιωσε πως χάρη στον φίλο της τον Λίκη, όλοι οι Θεοί ήταν πια με το μέρος της και δεν είχε να φοβηθεί τίποτα και κανέναν.
Αμέσως, έκανε ένα εντυπωσιακό κόλπο με τα φτερά της, σηκώθηκε ψηλά και πέταξεκαι στη συνέχεια , έριξε τον πολεμοχαρή Άρη στο ηφαίστειο που βρισκόταν δίπλα τους.
Με αυτόν τον τρόπο, τελείωσε μια η απειλητική εποχή για τους Θεούς του Ολύμπου αλλά και για την Βάγια Κουκουβάγια.
Όσο για τον Λίκη; Παντρεύτηκε τελικά την Θεά Αφροδίτη κι έτσι έγινε άνθρωπος . Κι αν ρωτάτε για τον Άρη; Ακόμη προσπαθεί να βγει από το ηφαίστειο, στο κέντρο της γης!
Κι έτσι, ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
~ΤΕΛΟΣ~