Η Αφροδίτη και ο Ερμής: Μυστικοί ερευνητές του Δία. Ο Χαμένος Κεραυνός
Στον Όλυμπο:
Έναν καιρό και μια φορά, όχι τώρα, ούτε πολύ παλιά, στον Όλυμπο κατοικούσαν οι Δώδεκα Θεοί. Καθώς ο Δίας πέρασε μια βόλτα από το μουσείο των κεραυνών του, είδε ότι έλειπε ένας κεραυνός. Στην αρχή, δεν ανησύχησε.
-Δεν πειράζει, ένας κεραυνός είναι. Ο πιο σημαντικός,άλλωστε, είναι στη θέση του.
Τουλάχιστον, έτσι πίστευε… Μέχρι που συνειδητοποίησε ότι ο κεραυνός που έλειπε ήταν ο σημαντικότερος από τους κεραυνούς του. Τότε, προσπάθησεβάζοντας όλη του τη δύναμη να καλέσει τον κεραυνό του να επιστρέψει πίσω σε εκείνον. Δυστυχώς, όμως, χωρίς κανένα αποτέλεσμα!!! Αμέσως,πάτησε το κουμπί έκτακτου συναγερμού.
-Ιουυυ,ιουυυ,ιοουυ!!!
Αμέσως, όλοι οι Θεοί,ξαφνιασμένοι, έτρεξαν κοντά στον Δία για να τους πει τι είχε συμβεί:
-Δία, τι έγινε και πάτησες το κουμπί συναγερμού; Ρώτησαν με μια φωνήόλο ανησυχία.
-Θεοί του Ολύμπου, καταρχήν καλημέρα σας!
-Ωχ, άρχισε πάλι… Μουρμούρισαν ειρωνικά.
-Σας κάλεσα εδώ σήμερα, γιατί έχω να αντιμετωπίσω ένα ζήτημα τρομερό. Σήμερα, όπως ξέρετε, είναι η μέρα που πάμε στο μουσείο τ…
-Μπες κατευθείαν στο θέμα, Δία!
-Οκ, Άρη.
-Το θέμα είναι ότι ο «Κεραυνός της Ζωής» χάθηκε. Και πρέπει να τον βρούμε το συντομότερο.
-Θα πάω εγώ να τον βρω, Δία. Προσφέρθηκε αμέσως η Αφροδίτη.
-Θα έρθω κι εγώ μαζί σου Αφροδίτη, πετάχτηκε ο Ερμής.
-Τέλειοοοο, έτσι; Η περιπέτεια θα είναι σούπερ-ντούπερ φανταστική! Ενθουσιάστηκε η Αφροδίτη.
-Ωραία,λοιπόν, παιδιά μου, αλλά νομίζω πως πρέπει να ξεκινήσετε άμεσα την αναζήτηση. Και καλύτερα να μην ψάξετε στον Όλυμπο, γιατί ο χαμένος κεραυνός μου νομίζω πως δε βρίσκεται εδώ.
-Ελήφθη, κύριε.
-Ελάτε τώρα ρε παιδιά, μην αστειεύεστε!
-Χιχιχι, χαχαχα, χοχοχο! Κοίτα φάτσα ο Δίας…
-ΠΑΙΔΙΑΑΑΑ!
-Εντάξει, εντάξει, φεύγουμεεεε!
-Έτσι μπράβο. Και περιμένω να επιστρέψετε γρήγορα.
Η Αφροδίτη και ο Ερμής έφυγαν σφαίρα από τον Όλυμπο.
Μια ώρα μετά:
-Τι θα γίνει, βρε Αφροδίτη; Μια ώρα ψάχνουμε χωρίς κανένα αποτέλεσμα…
-Τίποτα δεν έχουμε ψάξει ακόμη στην πραγματικότητα,Ερμή. Κι αυτό, γιατί εδώ και μια ώρα, δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να τσακωνόμαστε για το από που θα έπρεπε να είχαμε ξεκινήσει την έρευνα μας. Ως εδώ, λοιπόν, με έχεις βγάλει από τα ρούχα μου!
-Ηρέμησε, Αφροδίτη μου. Θα κάνουμε αυτό που πρότεινες εσύ από την αρχή. Θα ξεκινήσουμε να ψάχνουμε από τον ναό του Δία.
Μετά από δέκα ώρες:
-Αφροδίτη, κοίτα, βρήκα ένα χαρτί με δυο γρίφους.
-Ποιος το άφησε εκεί Ερμή; Ορκίζομαι ότι είχα ψάξεικαι πριν λίγο σε αυτό το σημείο και δεν το είδα. Έλα, λέγε, ποιος πιστεύεις πως μας το άφησε;
-Περίμενε καλέ, κάτι λέει:«Ανώνυμος Πληροφοριοδότης» ή «Κύριος Νέμο». Για διάβασε τι γράφει:
«Αγαπητοί φίλοι, σας στέλνω αυτό το μήνυμα, για να σας πω από που να ξεκινήσετε να ψάχνετε. Να και δυο γρίφοι για να τους λύσετε, ώστε να μπορέσετε να συνεχίσετε με επιτυχία :
- Πάνω κάτω δεξιά αριστερά, βρες το παζλ κι όταν φωτιστεί στο κέντρο, πρέπει να το φτιάξεις. Τον δεύτερο γρίφο στη συνέχεια.»
-Πάμε, λοιπόν, να βρούμε το πάζλ.
Λίγο αργότερα:
-Ερμή, νομίζω πως δεν θα λύσουμε ποτέ το γρίφο και δεν θα βρούμε ποτέ τον χαμένο κεραυνό του Δία .
-Ποτέ μη λες ποτέ Αφροδίτη.
Κι ενώ συνέχισαν να ψάχνουν για αρκετές ώρες ακόμη οι δυο ερευνητές , ξαφνικά, η Αφροδίτη βλέπει γύρω τους να πετάνε αετοί και κοντεύει να πάθει…εγκεφαλικό!
Ο Ερμής προσπαθεί να την καθησυχάσει και τον πιάνει από την ταραχή του νευρικός λόξυγκας.
-Ευχαριστώ για τη βοήθεια Ερμή, είμαι καλύτερα τώρα.
Και ξέρεις ε; Σκέφτομαι, πως τόση ώρα ψάχνουμε πάνω,αριστερά, δεξιά, αλλά κάτω δεν ψάξαμε ακόμη. Κοίτα λίγο εκείνο το συντριβάνι, τα λουλούδια που βρίσκονται δίπλα του, δεν έχουν συνήθως τα χρώματα του ουράνιου τόξου;
-Μπράβο,Αφροδίτη. Είσαι ιδιοφυία. Βρήκες τη λύση του πάζλ! Ενθουσιάζεται ο Ερμής και του περνάει αμέσως ο νευρικός λόξυγκας.
-Θα το φτιάξω τώρα σε χρόνο ντε-τε.
-Κάν’ το αμέσως Αφροδίτη.
-Έτοιμο κιόλας, Ερμή!
-Είναι μια ασπίδα!Τώρα πρέπει να ασχοληθούμε με το τι μας ζητάει ο δεύτερο γρίφος. Για να τον δούμε…
- «Ό,τι βρήκες στο πρώτο παζλ, βάλτο σε μένα που δεν κουνιέμαι και θα κουνηθώ. Βρες αυτό που θα σου ζητηθεί να βρεις κι έτσι θα οδηγηθείς στο τέλος αυτής της περιπέτειας. Ανώνυμος Πληροφοριοδότης.»
-Μάλλον, Ερμή, πρέπει να τοποθετήσουμε κάπου την ασπίδα που βρήκαμε από τον πρώτο γρίφο. Αλλά που πρέπει να την τοποθετήσουμε; Έχεις καμιά ιδέα;
-Σε ένα άγαλμα ίσως Αφροδίτη;
-Τι;
-Σε κάποιο άγαλμα λέω…
-Μμμμ. Νομίζω πως πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια από τη γοργόνα Μαριλένα που ζει στη λίμνη Ράιχενμπάιχ και ξέρει τα πάντα και για τους γρίφους και για τα αγάλματα . Πάμε αμέσως να τη συναντήσουμε.
Ο Ερμής και η Αφροδίτη καταφέρνουν μετά από πολύ δρόμο να συναντήσουν τη φίλη τους, γοργόνα Μαριλένα και εκείνη τους συμβουλεύει:
-Σταματήστε να ψάχνετε γρίφους, πάζλ και αγάλματα και γυρίστε και πάλι στον Όλυμπο. Βρείτε το Δία και ζητήστε του να σας εξηγήσει τα πάντα! Εγώ δεν μπορώ να σας πω τίποτα άλλο!
Οι δυο φίλοι ακολουθούν τη συμβουλή της, κι ενώ παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής, ένα πελώριο κύμα σηκώνεται μέσα από τη λίμνη και τους κλείνει το δρόμο.
Ο Ερμής κοντεύει να τα παρατήσει.
-Δεν αντέχω άλλο Αφροδίτη.
-Αντέχεις, Ερμή, συνέχισε!
-Θα συνεχίσω Αφροδίτη και θα πετάξω ψηλά με τα φτερωτά μου σανδάλια. Κρατήσου πάνω μου και επιστρέφουμε πετώντας στον Όλυμπο. Πάμεεεεε!
Επιστροφή στο παλάτι των Θεών:
Ο Ερμής και η Αφροδίτη βρίσκουν τον Δία και ζητούν επιτέλους να τους εξηγήσει τι έχει συμβεί. Γιατί έχουν καταλάβει πως κάτι τους κρύβει…
-Παιδιά, συγχαρητήρια για το πείσμα σας και την επιμονή σας. Αλλά τώρα είναι η ώρα να σας αποκαλύψω ποιος πραγματικά έκλειψε τον κεραυνό. Λοιπόν…Αυτός που έκλεψε τον κεραυνό είναι…ΕΓΩ! Το έκανα για να σας δοκιμάσω. Να σας βάλω να ζήσετε μια περιπέτεια. Ελπίζω να με συγχωρήσετε που σας ταλαιπώρησα λίγο!
-Τι λες Ερμή; Τον συγχωρούμε;
-Ναι, Αφροδίτη. Ας τον συγχωρήσουμε. Άλλωστε ζήσαμε πραγματικά μια πολύ ωραία περιπέτεια.
Κι έτσι, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
~ΤΕΛΟΣ~